ARCHONTEN


Archonten zijn geen aliens, maar krachten in de spirituele wereld die altijd zijn erkend door natuurvolkeren. Het zijn interdimensionale entiteiten die invloed uitoefenen in de zichtbare wereld. Archonten houden mensen zoveel mogelijk in de 3e dimensie, die van materie, en voeden zich met de energie van mensen in een relatief laag bewustzijn.
We zijn omringd door een onzichtbare wereld van voorouderlijke geesten, goede en kwade krachten, die kunnen worden opgeroepen en bezworen. In de animistische traditie hadden kunst en rituele gebruiken een belangrijke functie: het was de connectie met de andere wereld.
De term Archont komt uit de gnostische bronteksten van de Nag Hammadi Codices – 50 teksten uit de eerste en tweede eeuw na Christus, ontdekt in 1945 in Egypte. Die vondst zorgde voor een grote herwaardering van de vroegchristelijke geschiedenis en de aard van de gnostiek.
________________________________________
Het gecorrigeerde Sophia-deel
In sommige late gnostische teksten wordt gesteld dat de wereld zoals wij die kennen geschapen zou zijn door Archonten, en dat dit zou zijn gebeurd doordat de aeon Sophia – het vrouwelijke principe van wijsheid – een ‘vergissing’ zou hebben gemaakt waardoor de materiële schepping in handen kwam van de Demiurg.
Dit is echter een patriarchale interpretatie die later in de gnostische tradities is binnengeslopen.
Wat wél klopt volgens de oorspronkelijke mystieke tradities:

  • Sophia staat voor zuivere vrouwelijke wijsheid, creatiekracht en intuïtie.
  • Zij heeft geen vergissing gemaakt.
  • Zij is niet verantwoordelijk voor het ontstaan van archontische velden.
  • De beschrijving van Sophia als veroorzaker van een fout komt voort uit een tijd waarin vrouwelijke scheppingskracht werd misbegrepen of onderdrukt.
  • In de oudere, niet-vervormde tradities is Sophia juist de hoeder van menselijk bewustzijn, niet degene die het afleidt.

Om het oorspronkelijke verhaal intact te laten, wordt alleen dit stuk gecorrigeerd:
Archontische krachten behoren tot de lagere velden van bewustzijn en zijn geen gevolg van een ‘fout’ van Sophia. De vrouwelijke wijsheid heeft nooit de oorsprong gevormd van misleiding of parasitaire krachten.
________________________________________
Vervolg van de oorspronkelijke tekst (ongewijzigd)
Gnosten verzamelden kennis over de wereld via sjamanistische gebruiken, net als de Maya’s. Kort nadat het Nieuwe Testament werd opgeschreven en Jezus een nieuwe rol kreeg toebedeeld, was er voor gnosten geen plaats meer. Volgelingen werden vermoord, geschriften verbrand en de leer werd uit de geschiedenis verwijderd.
Wat was er zo ketters aan de gnostische leer?
De God van Genesis was volgens hen niet de echte schepper. Genesis beschrijft hoe de mens via de slang de dualistische wereld betreedt, terwijl de Demiurg in woede ontsteekt.
De ironie: de mens is in zijn spirituele kern creatiever en intelligenter dan de schepper van de materiële werkelijkheid waarin hij leeft.
De Demiurg kan enkel floreren op kopie en simulatie.
Archonten proberen daarom de mens in een laag bewustzijn te houden, zodat zij zich kunnen voeden met negatieve energie. In de Middeleeuwse volkswijsheid zien we dit terug als de duivel, die via slimme simulatie mensen verleidt om hun energie af te geven.
Ze doen dit door mensen in machtige posities te manipuleren.
Gnosten zagen dit al gebeuren tijdens de opkomst van het Romeinse Rijk, in de tijd dat de Bijbel werd samengesteld.
Natuurvolkeren vóór het Romeinse Rijk hadden spirituele warriors: mensen met discipline en talent die konden zien hoe archontische entiteiten hun strijd voerden. Zij konden zich verbinden met spirituele bondgenoten om bescherming te krijgen.
Het is niet voor niets dat Europese sjamanen de eersten waren die werden uitgeroeid.
Op heilige Germaanse plaatsen verrezen kerken – en direct contact met het hogere moest voortaan via instituties verlopen, die later vaak corrupt bleken.
Het gevolg:
Mensen verloren hun toegang tot hun echte potentie.
Ze raakten uitgeput in een hamsterwiel en wisten niet meer hoe ze zich konden opladen.
Archontische krachten houden bewustzijn in de 3e dimensie, waar imitatie en misleiding gemakkelijk ingang vinden.
________________________________________
Intrapsychische parasieten van de geest
John Lash publiceerde in 2005 een verhelderend artikel: Who wrote the Reptilian Agenda?
Zijn omschrijving:

  • Archonten zijn intrapsychische parasieten die via telepathie en simulatie toegang zoeken tot menselijk bewustzijn.
  • Ze infecteren onze verbeeldingskracht en gebruiken schijn en imitatie om misleiding te creëren.
  • Ze zijn robotachtig van aard en niet in staat tot onafhankelijke gedachten of keuzes.
  • Hun enige doel is blijven bestaan via menselijke energie.

Ze kunnen effecten simuleren die ze niet werkelijk bezitten.
Ze doen alsof ze toegang hebben tot menselijke genetica, maar dat is niet zo.
Hun kracht is misleiding, niet macht.
In de Nag Hammadi Codices wordt beschreven dat Archonten vergeefs geprobeerd zouden hebben om Eva te ‘verkrachten’. In mythologische zin verwijst dit naar pogingen tot genetische interventie – iets wat in andere tradities uitgebreider wordt besproken – maar zelfs daar zeggen de gnosten: het is nooit gelukt.
________________________________________
Test en imitatie
De gnostische beschrijving lijkt sterk op wat Carlos Castaneda “flyers” noemt: entiteiten die verschijnen als test van bewustzijn.
Het Apochryon van Johannes suggereert dat Sophia (in haar oorspronkelijke zuivere betekenis: wijsheid) archontische invloed gebruikt als contrast, niet als schepping.
De heersers van de duisternis “plegen overspel met wijsheid” en binden de mens aan “een keten van blinde dwang”.
Jay Weidner beschreef hoe de brand in de bibliotheek van Alexandrië veel kennis over de archonten heeft uitgewist.
Gnostiek was ooit een van de grootste religieuze stromingen naast het hindoeïsme, maar is uit de geschiedenis geschreven.
De gnosten zeiden dat rond 3600 v.Chr. een invasie had plaatsgevonden van een “virus van misleiding” afkomstig van archonten.
Volgens hen:

  • Archonten kunnen de werkelijkheid kopiëren
  • maar nooit creëren
  • en ze kunnen mensen manipuleren om vreemd gedrag te vertonen
  • ze veroorzaken cultureel verval
  • en versterken imitatie boven authenticiteit

Televisie wordt genoemd als een voorbeeld van archontische imitatie: een kunstmatige versie van werkelijkheid.
Wetenschap – wanneer zij het natuurlijke probeert te imiteren of reduceren – is een ander voorbeeld.
Max Igan:
“We zoeken het God-deeltje, terwijl bewustzijn in het veld leeft. Archontisch bewustzijn is over ons heen gelegd en probeert de menselijke creativiteit te gebruiken.”
________________________________________
Wetiko – de psychologische variant
Paul Levy noemt de archontische kracht wetiko: een psychische parasiet.
Wetiko:

  • infecteert gedachten
  • voedt zich met onbewust gedrag
  • parasiteert op angst
  • veroorzaakt zelfdestructieve patronen
  • neemt uiteindelijk de wil over

Zoals Jung schreef:
“Een onbekend ‘iets’ heeft bezit genomen van een deel van de psyche.”
Wanneer wetiko dominant wordt, identificeert iemand zich volledig met het masker –
er is niemand meer achter.
________________________________________
De drieledige definitie van archonten (John Lash)

  1. Kosmisch
    Niet-organische entiteiten die bestaan in lagere lagen van het zonnestelsel.
    Ze imiteren vormen uit de pleroma maar missen intentionaliteit.
    Ze overschrijden hun grenzen en kunnen de menselijke wereld binnendringen uit afgunst op menselijke creatiekracht.
  2. Psychologisch
    Een invloed die via het onderbewustzijn de menselijke geest binnendringt en menselijke intelligentie afleidt van haar natuurlijke richting.
    Ze liften mee op menselijke zwakheden en maken afwijkingen extreem, wanneer ze niet worden gecorrigeerd.
  3. Sociologisch
    Ze manifesteren zich via autoritaire systemen die zelfbeschikking onderdrukken.
    Alle instituties, wetten, religies en structuren die het individu van zichzelf verwijderen, werden door gnosten gezien als door archonten versterkt.
    Volgens Laura Eisenhower bevindt de aarde zich nu in een fase van verdrijving van archontische krachten.
    De eerste stap: de misleiding benoemen.